Amerika(anse geschiedenis) is een belangrijk onderdeel van mijn leven. Sommige mensen die dat horen, kijken mij sceptisch aan: Waarom zou je je verdiepen in een land met zwaarlijvige, racistische, conservatieve en kortzichtige inwoners, waar alles draait om oorlogvoeren, commercie en ‘de massa’? En daarnaast: ‘Amerika heeft toch geen geschiedenis’?
Het begon toen ik op tienjarige leeftijd met mijn ouders en zus drie weken op vakantie ging naar Arizona en Californië: de Grand Canyon, Las Vegas, Los Angeles (met de voor mij als tienjarige zelfs tegenvallende Hollywoodletters en Walk of Fame), Beverly Hills (uiteraard van de TV-serie), San Diego (met Sea World!) en San Francisco (met het spannende Alcatraz).
Ik verbaasde me over de enorme drinkverpakkingen van McDonalds (0,8 liter!) en ontbijtbuffets met muffins, smulde van de lemonade, verafschuwde de bergen ijsblokjes in de jus d’orange, genoot van het restaurant-van-beroemdheden “Planet Hollywood”, sprak voor het eerst in mijn leven een paar Engelse woorden (zoals You are welcome), kotste langs de ‘prachtige’ maar bochtige Pacific Coast Highway , viel flauw bij het betreden van een vochtige tropische kas in de droge en hete woestijn en liep als minderjarige angstig snel langs de casino’s in Las Vegas om de boete van $50,000 niet te riskeren. Fantastisch vond ik het! Twee jaar later ging de reis met mijn ouders naar Florida: Ocean Drive in Miami, alligators in de Everglades en Disneyland in Orlando. En dat alles terwijl mijn zus en ik Will Smith’s ‘I’m going to Miami grijs draaiden en mijn ouders de Beatles.
Ik was van top tot teen U.S.A.-fan! Mijn zus ook en zij sprak zelfs over een jaar high school. Dat wilde ik ook! Maar ik zat nog in groep 8 en dat was dus nog toekomstmuziek. In de jaren daarna vlakte mijn U.S.A.-manie af, onder andere veroorzaakt door de politiek van oud-president George W. Bush. Ik had toen, net als mijn zus, geen behoefte meer aan dat jaar high school aan de andere kant van de oceaan.
Tijdens mijn studie geschiedenis kwam mijn interesse voor de Verenigde Staten van Amerika weer boven drijven, al was de volledige aanbidding vervangen door volledige fascinatie. In 2007 ging ik daarom twee vakken over Amerikaanse geschiedenis volgen. En het land bleek wel degelijk een geschiedenis te hebben (met helaas ook veel feiten die ik in mijn hoofd moest weten te stampen)!
