Been there, done that? No way.
Tijdens mijn zevende trip naar de Verenigde Staten in maart 2013 verwachtte ik weliswaar veel nuttige dingen op te steken met betrekking tot mijn onderzoek, maar niet om (nog steeds op zodanige wijze) verrast te worden door de Amerikaanse maatschappij en zijn inwoners.
De bestemming was New Orleans, oftewel the Big Easy. Vroeger kende ik de stad alleen van films, waarvan de Princess and the Frog nog steeds mijn favoriet is. Het is de meest Europese stad van het Zuiden van de V.S. en is een unieke plek met haar street cars, jazzmuziek, het Mardi Gras carnavalsfeest, voodoo, café au lait en beignets bij het beroemde Café du Monde en de bars in Bourbon Street die 24 uur per dag open zijn (het schijnt zelfs dat sommigen geen sloten op de deur hebben).
De French Quarter in New Orleans, 2013
Aangezien New Orleans slechts anderhalf uur rijden van Baton Rouge ligt, bracht ik in 2010 en 2011 tientallen bezoekjes aan deze interessante stad. Eén van de hoogtepunten was de viering van Mardi Gras, waar ik eerder tijdens mijn studie in 2009 een werkstuk over had geschreven.
Mardi Gras viering in 2010
Een ander hoogtepunt was het New Orleans Jazz and Heritage Festival in mei 2010 met liveoptredens in allerlei muziekgenres, waaronder Zydeco. Deze muziekstijl is een combinatie van Cajunmuziek met veel gebruik van de accordeon. Vervolgens zongen we mee met The Chapel of Love van the Dixie Cups, zwijmelden we weg bij de muziek van Jose Feliciano en gooiden we onze heupen los bij de Gipsy Kings. Tussendoor aten we BBQ ribs, turkey wings en beignets!
De viering van Koninginnedag op het consulaat, inclusief bitterballen en haring, was ook erg speciaal. Er waren veel Nederlanders die met een heerlijk Nederlands accent Engels praatten, maar ook veel Amerikanen die getrouwd waren met een Nederlander of voor zaken met Nederland te maken hadden. Na de hapjes hield de Nederlandse consul een toespraak. Ze vertelde onder andere dat er geen goede vertaling bestaan van het Nederlandse woord ‘gezellig’. En dat klopt! Zelf heb ik dat ook meerdere keren geprobeerd, maar zonder succes. Daarna zongen we het volkslied, gevolgd door (natuurlijk) het Amerikaanse volkslied.
Gipsy Kings tijdens het New Orleans Jazz Festival en Koninginnedagviering op het consulaat, New Orleans 2010
Ook heb ik in 2011 nog meerdere malen bij de Louisiana Research Collection van de Tulane University in New Orleans onderzoek gedaan.
Na een reis van 18 uur, inclusief een 40 dollar kostende taxirit met een Creools Frans-sprekende Haïtiaanse taxichauffeur, zette ik in maart 2013 opnieuw voet in New Orleans. Voor het slapengaan nuttigde ik een Zydeco salade met fried Gulf shrimp onder het gezelschap van acht televisieschermen met daarop afwisselend American Football, college basketbal en NBA basketbal.
De middag erna startte de Southern Labor Studies Conferenie. Dankzij mijn kersverse jetlag was ik om zeven uur ‘s ochtends klaarwakker. Tegen de tijd dat de eerste presentaties van start gingen voelde het alsof ik er al een complete dag op had zitten, omdat ik al had gesport, een paar uur door de French Quarter had geslenterd en beignets had gegeten bij het kleinschaligere en minder toeristische Café Beignet. Gelukkig zorgden de interessante mensen die ik ontmoette en de interessante onderwerpen van de presentaties – waaronder zwarte vrouwelijke slavenhouders in New Orleans en de invloed van Nederlanders in de ontwikkeling van het verbouwen van suiker op Barbados – ervoor dat ik niet direct in slaap viel. De laatste presentatie van de dag vond ik helaas moeilijk te volgen. Ten eerste omdat de microfoon niet werkte en ten tweede omdat de presentator de laatste twee woorden van elke zin inslikte. Telkens als ik dacht dat ik bijna wist waar hij het over had, haakte ik toch weer af.
Beignets, Café Beignet 2013
Na afloop van de eerste dag van de conferentie at ik heerlijke fried oysters en gumbo met Ibrahem die ik kende van mijn semester LSU in 2010. Daarna stortte ik compleet in en viel ik in een diepe, maar kortstondige slaap, aangezien ik om half 4 ‘s nachts alweer klaarwakker was. De dag erna had ik hierdoor enige opstartproblemen, maar ik kon gelukkig tussen de panels door even terug naar het hotel om een middagslaapje te doen.
Conferenties hebben vaak events op het programma staan die te maken hebben met de geschiedenis van de stad waar de conferentie gehouden wordt. Deze conferentie had dat gelukkig ook. Om 5 uur begon The Works of Music met een receptie bij de Historic New Orleans Collection. Na een debat over de positie en problemen van muzikanten in New Orleans, gaven Deacon John, Evan Christopher, Meschiya Lake en Thomas McDermott een spetterend jazzy optreden.
Jazzoptreden in de Historic New Orleans Collection, 2013
Vervolgens besloten mede-promovendi Erin (Florida State University), Aaron (University of Texas), Eric (Macalester College), Demetri (University of Minnesota) en ik op zoek te gaan naar een restaurant. Onder leiding van local Howard (Tulane University) liepen we in ongeveer twintig minuten richting een totaal niet toeristisch tentje buiten het centrum. Het ‘restaurant’ bestond uit één kamer volgestouwd met vijf tafels zonder ramen en met een loshangend plafond. Er werd geen drinken geschonken, afgezien van water; dit moest je zelf in de ernaast gelegen bar halen. Er werd wel overheerlijk soul food geserveerd (weliswaar op plastic borden en met plastic bestek erbij)!
Entourage in het Soul Food ‘restaurant’, New Orleans 2013
Naast dat het diner natuurlijk al een ervaring op zich was, werd ik heel wat wijzer tijdens het eten. Wist je namelijk dat…
… Florida een van de weinige staten is met de zogenaamde stand-your ground-law? Dit houdt in dat de inwoners een wapen mogen gebruiken als ze zich bedreigd voelen, zonder de verplichting om eerst een poging te moeten hebben gedaan om te vluchten. Op het moment dat ik daar was, in maart 2013, was er veel ophef over in de Trayvon Martin case. Buurtwachter George Zimmerman vermoordde de 17-jarige ongewapende Trayvon nadat hij hem had gevolgd, omdat hij zich ‘verdacht’ gedroeg. Zimmerman beroepte zich op de stand your ground wet en werd vrijgelaten, omdat er geen bewijs was dat hij niet de waarheid sprak. In juli 2013 hield president Obama een persoonlijk toespraak waarin hij benadrukte dat hij Trayvon had kunnen zijn geweest 35 jaar eerder. Hij zei ook dat de uitkomst van de zaak misschien anders zou zijn geweest als Trayvon blank was geweest.
… het in twaalf Amerikaanse staten (Alabama, Indiana, Minnesota, Mississippi, Montana, North Carolina, Oklahoma, South Carolina, Tennessee, Texas, Utah en West Virginia) nog steeds verboden is op alcohol te kopen op zondag? In andere staten verkopen ze geen gekoeld bier of alleen bier onder een bepaald alcoholpercentage.
… het in Californië alleen is toegestaan om legaal wiet te kopen voor medische doeleinden en dat daarom elke coffee shop een dokter in dienst heeft om ter plekke de klanten een recept uit te schrijven (voor een vaste prijs van $30)? Over de deskundigheid van de dokters bestaat uiteraard een discussie.
… de python is geïnfiltreerd in Florida en zich enorm goed voortplant, omdat het geen natuurlijke vijanden heeft? Je zou zeggen dat een alligator beschouwd zou kunnen worden als natuurlijke vijand, maar niets is minder waar: in 2005 verorberde een 4 meter lange python een alligator. Helaas voor de python waren zijn ogen blijkbaar groter dan zijn maag, want kort na zijn vangst explodeerde hij.
Na deze leerzame anekdotes en weer een onrustige nacht presenteerde ik de dag erna. Het ging goed, maar het kon ook eigenlijk niet meer stuk nadat ik was geïntroduceerd met de tekst ‘doesn’t she look like a high school girl?’
You must be logged in to post a comment. Login