Naast chaotisch verkeer, slechte wegen en prachtige landschappen, heeft Georgië veel te bieden aan de historisch, gastronomisch en cultureel geïnteresseerde reiziger. Uit archeologische vondsten is bijvoorbeeld gebleken dat Georgiërs 6.000 jaar voor Christus een belangrijke uitvinding hebben gedaan: het maken van wijn! Volkeren in het zuiden van de Kaukasus begroeven druivensap in aardewerk kruiken – zogeheten Qvevri – waardoor het sap in wijn veranderde.
Wij bezochten het Georgische wijngebied Kakheti in het oosten van het land, waar boeren nog steeds wijn maken volgens de Qvevri-methode. We verbleven in het schattige dorpje Sighnaghi en schuilden voor de regen bij een wijngaard genaamd Cradle of Wine, want we waren in dit immer zonnige gebied verrast door mist en natte sneeuw. We namen deel aan een uitgebreide Georgische wijnproeverij en proefden verschillende soorten, waaronder amberkleurige wijn. Druivenschillen maken deze wijn donkergeel van kleur en anders van smaak dan dat wij gewend zijn. We dronken niet alleen uit normale wijnglazen, maar ook uit ‘oorspronkelijke’ schaaltjes van aardewerk omdat dit de smaak beïnvloedt. We brachten ten slotte ook een bezoek aan de wijnkelder, waar we de ingegraven kruiken konden zien en waar de wijnboer ons het oude productieproces uitlegde: hoe druiven met blote voeten werden fijngestampt in een houten bak.
De volgende dag bezochten we verschillende wijngaarden in de landelijke omgeving van Kakheti. De eerste stop was wijngaard Shumi. Volgens de plaatselijke legende werden de allereerste druiven hier door een griffioen aan mensen op aarde gegeven, waarna zij er wijn van hebben gemaakt. Er prijkte daarom een (heel lelijk) beeld van een griffioen op het terrein. Daarna bezochten we het prachtige en luxe Schuchmann. Ten derde stopten we bij de Kindzmarauli Corporation, middenin het dorpje Kvareli. Deze wijnproducent bestaat al sinds 1533 en leverde destijds wijn aan de koninklijke familie.
De meest bijzondere plek vonden we de wijntunnels van Khareba. Tijdens de Koude Oorlog legde het Sovjetleger 7,7 kilometer tunnel aan in het Kaukasusgebergte bedoeld als nucleaire schuilplaats. Na de voltooiing in 1962 bleken de tunnels echter niet aan de veiligheidseisen te voldoen. Georgische wijnmakers hadden daarna snel door dat de constante koele temperatuur de tunnels tot de perfecte wijnkelder maakten. Tegenwoordig staan er 25.000 flessen wijn in de tunnels opgeslagen.
Tijdens de wijnproeverijen hebben we ervaren dat de ‘oudste’ wijnen ter wereld niet gelijk staat aan de ‘beste’ wijnen. Onze voorkeur gaat toch uit naar de West-Europese methode van wijnmaken. De kwaliteit van Georgische wijn kan namelijk minder gecontroleerd worden en is daarom minder constant. We hebben hele lekkere maar daardoor ook hele vieze wijnen geproefd.
Het voordeel van de Qvevri-methode is wel dat iedereen zelf wijn kan maken. Zo hebben we in Guesthouse Aleksandre heerlijke zelfgemaakte wijn gedronken. De eigenaar maakte overigens niet alleen zijn wijn zelf, maar had zijn gastenkamers zelf gebouwd en verbouwde zijn eten. We aten die avond in het guesthouse dan ook een heerlijke verse biologische maaltijd, geserveerd met de zelfgemaakte wijn en een zelfgestookte sterke drank genaamd Chacha.
De Georgische keuken staat sowieso goed bekend en is ons ook zo bevallen. Bij elke wijnproeverij kregen we niet alleen stukjes Georgische kaas en brood geserveerd, maar ook Churchkhela: aan elkaar geregen walnoten in een omhulsel gemaakt van geconcentreerd druivensap. We dronken daarnaast verse granaatappelsap en het ontbijt en de koffie waren overal erg goed. Tijdens onze eerste avond in Tbilisi waren we bij Restaurant Ezo al met onze neus in de boter gevallen: buiten op het terras proefden we verschillende Georgische specialiteiten. Vooral de verschillende varianten kaasbrood, Chatsjapoeri, waren niet te versmaden. Bij een klein restaurantje in Mtscheta hebben we verschillende soorten geproefd.
Van de derde tot de vijfde eeuw was Mtscheta de hoofdstad van dit gebied, dat toen Kaukasisch Iberië heette. Het was een sfeervol stadje dat in de verste verte niet leek op de huidige hoofdstad Tbilisi. Het was ook hier dat de Georgiërs overgingen op het Christendom rond het jaar 337 en de Georgisch-Orthodoxe kerk stichtten. Nog steeds speelt deze oude religie een grote rol in het Georgische leven. Op zondagochtend bezochten we de Svetitschoveli kathedraal uit de 11e eeuw. We kwamen terecht in een kerkdienst en luisterden ademloos naar het prachtige gezang van een mannenkoor. Vervolgens bezochten we het Jvari klooster uit de 7e eeuw. Omdat het op een berg is gebouwd, hadden we uitzicht op Mtscheta en de omgeving. Bij het betreden van het klooster kwam ik erachter dat vrouwen kathedralen en kerken niet mogen betreden zonder hoofd- en omslagrok. De monniken van de verschillende kloosters en kerken die we hebben bezocht, hielden de vrouwelijke bezoekers dan ook scherp in de gaten.
De rest van onze reis hebben we ook veel meegekregen van de Georgische geschiedenis en cultuur die niet gerelateerd is aan wijn en het geloof, maar daar valt zoveel over te vertellen dat ik daar een volledige blog aan zal wijden.
You must be logged in to post a comment. Login